36 vjet në uniformë ushtarake, 25 vjet kontribute të spikatura drejt pas anëtarësimit të Shqipërisë në NATO
Gjeneral Piro Ahmetaj: Familja është gjithçka, Atdheu fillon te pragu i shtëpisë
Përmes gazetës prestixhioze “Panorama” mësuam se në datën 16 Shtator 2019, Presidenti Meta, ka nënëshkruar dekretin e daljes në rezervë si dhe bashkë me të edhe përfundimin e karrierës ushtarake, 36 vjet nën uniformë të Gjeneral Brigade Piro Tasim Ahmetaj”.
Si një nga mbështetësit më aktiv të OVBVL-së, gazeta jonë e kishte obligim t’i kushtonte atij këto faqe speciale, nëpërmjet intervistës si vijon:
Gjeneral Ahmetaj, si e përjetuat daljen në rezervë si dhe bashkë me të edhe përfundimin e karrierës ushtarake?
Nostalgjia brenda një mase të caktuar është tërësisht njerëzore. Sigurisht, edhe për shkak të edukimit dhe ekperiencës perëndimore, refuzoj me përbuzje përjetimin “si dramë”, si dhe mëshiroj paranojën e “përjetësisë, qoftë në gradë ushtarake, karriket zyrtare ose në funsionet shtetërore”!
Përkundrazi, këtë ngjarje e gjej shumë të mirëpritur, bile pak të vonuar në të gjitha aspektet. Si e tillë, shpresoj shumë të shërbejë për “të shëruar dhe çliruar” nga përcaktimet e nenit 14 (absurd) të ligjit të karrierës, mbi kohën maksimale të qëndrimit në gradën aktive, i cili bie ndesh me parimin e vitalitetit të FA (sa më lartë ngjitesh aq më shpejt del nga sistemi/in or out). Uroj gjithashtu që ky rast të kontribuojë për t`u hapur rrugë gjeneratës së re, për të tejkaluar frymën e konfliktualitetit ndëristitucional, në rikthimin e besimit te pesha dhe vlerat e meritokracisë, solidaritetit dhe kohezionit në trupën e ushtarakëve si dhe zinxhirin e drejtimit të FA.
Ç’përbëjnë për Ju 36 vjet karrierë ushtarake në funkasione e përgjëegjësi të ndryshme?
36 vjet karrierë ushtarake, 15 përgjegjësi të ndryshme (nga komandant toge, deri Përfaqësues Ushtarak Kombëtar në NATO; Zëvendeshef i Shtabit të Përgjithshëm, Këshilltar i Presidentit të Republikës), 13 mijë ditë/netë angazhime, sakrifica, privime, arritje, dështime, zhgënjime, keqkuptime, etj, është mision i pamundur ti përshkruash të gjitha, apo jo? Gjithësesi, në vijim do të veçoj 3 periudhat, disa nga përgjegjësitë dhe ngjarjet madhore që kanë lënë gjurmë të spikatuar në “udhetimin tim si ushtarak” si dhe në arritjet familjare:
Së pari, për të përmbledhur pjesën e parë, 8 vjet (1983-1991) po tregoj një histori personale që e kam ndarë me kolegët e huaj: “kur ndiqnim shkollën ushtarake (që siç e dini mbante emrin e diktatorit), mësimi i gjuhëve të huaja nuk ishte “me ligj” e ndaluar (ose privilegj besimi), por ata që mësonin gjuhë të huaja (përfshi së bashku mikun tim të shrenjtë (në 36 vjet), Halil Hyseni), shiheshin si subjekt dyshimi, në mos objekt për të dënuarit potencialë të radhës. Besoj ta kujtojmë të gjithë, që mallrat kineze kishin vërshuar në treg “made in China” ose e shqipëruar “prodhim kinez”. Mesazhi kësaj historie: sinqerisht e konsideroj veten “made in NATO”, për shkak të fatit nga përmbysja e regjimit, si dhe privilegjit që kam patur për tu investuar dhe kontribuar për 28 vjet në procesin e transformimit të sistemit të sigurisë kombëtare dhe atë të integrimit në NATO.
Së dyti, thellësisht i privilegjuar dhe maksimalish i motivuar, që për 10 vjet (nga marrja e statusit aspirant në ëashington DC, (MAP/1999), deri në marrjen e ftesës në Bukuresht (2008), kam qenë pjesë e një skuadre teknicienësh elitarë që u zhvilluam, u shkolluam, u rritëm profesionalisht, që kontribuam me gjithçka sa mundem, dhe i`a dolëm për të trasformuar sistemin e sigurisë dhe mbrojtjes kombëtare: “mentalitetin, konceptin/qasjen, strukturat, infrastruktuarat, rregullat e angzhimit, modelin dhe kukturën planifikimit, bashkëpunimit me parnerët, etj”, në udhëtimin drejt përmbushjes së aspiratës së anëtarësimit në aleancën më të fuqishme të historisë së njerëzimit, por edhe familjes së vlerave demokratike të globit (NATO).
Përpos të tjerave, kjo periudhë ishte një shkollë e madhe për të trasformuar vetëveten, përgjatë së cilës kam pasur përgjegjësinë për ndjekur, përfaqësuar dhe prezantuar në shumë se 100 kurse e trajnime afatshkurtra në institucione dhe institute të sigurisë, si: Bruksel, Uashington, Neë York, Londër, Berlin, Romë, Paris, Otava, Varshavë, Oslo, Bukuresht, Gjenevë, Kolegji i NATO-s, Qendra Marshall, Kopenahgen, Beograd, Moskë, etj, dhe në të gjitha 29 kryeqytetet e vendeve të NATO-s. Sot i kaloj me mirënjohje të thellë në retrospektivë, nuk më besohet, dhe besoj kam të drejtë: “as në ëndrrat më të bukura, nuk e kam imagjinuar se do kisha vizituar kaq shumë vende”.
Së treti, pa asnjë mëdyshje, graviteti i suksesit në karrierën time, mbetet emërimi si Përfaqësues Ushtarak Kombëtar (NMR), në Komandën Supreme të Aleancës (SHAPE/NATO). Ndihem përjetë “borxhli”, shumë i vlerësuar dhe thellësisht mirënjohës, që në mars 2018, m’u ngarkua themelimi i Përfaqësisë, si dhe mu besua drejtimi i një ekipi/bashkëpunëtorësh të përgjegjshmëm që i dhamë frymën dhe shpirtin për të përmbushur detyrimet e anëtarësimin në NATO (prill 2009), si dhe më posaçërisht në negiocimin, përmbushjen e standardeve dhe nënëshrimin e 10-ra marrëveshjeve teknike të anëtarësimit të plotë (shtator 2013).
Nuk mund të lë pa përmendur disa nga arritjet madhore si në ketë përudhë, ku kemi pasur përgjegjësinë të japim kontribute më shumë se modeste: “rritja e kontributeve në operacione ndërkombëtare (në rreth 500 vetë njëherësh në vitin 2012); më shumë se 300 ushtarakë (nënoficerë, kapiten, major, nënkolonel, kolonel) në shtabet e operacioneve jashtë vendit (CE), dhe më shumë se 60 ushtarakë në strukturat e kohës së paqes (PE); u finalizua një “projekt shembullor” për demontimin e të gjithë trashëgimisë së municioneve të regjimit komunist. Buxheti i mbrojtjes arriti në 2 % e GDP-së, rreth 30% e tij u alokua për projektet madhore të modernizimit, si: vëzhgimi i hapësirës detare; anijet e patrullimit; helikopterët e gjeneratës së fundit; Forcat Speciale; kursi i lartë për sigurinë; trajnimi; dixhitalizimi i të dhënave të personelit; Muzeu i FA, një projekt dinjitoz për imazhin; u nënshkruan disa 10-ra marrëveshje mirëkuptimi dhe teknike (MOU & TA) për: Forcat Speciale, Inteligjencën, Portokollin e Parisit/SOFA, shkëmbimi i informacionit të klasifikuar, etj., për të cilat Shqipëria meritoi përcaktimi zyrtar: “një ndër 5 vendet model për reformat e mbrojtjes dhe përmbushjen e angazhimeve ushtarake”. Kjo arritje, për mua dhe të gjithë bashkëpunëtorët do të mbeten arsye afatgjata për t’u ndjerë krenarë para vetvetes, familjes, shoqërisë dhe të parën nga rëndësia, para Atdheut tonë të përbashkët. Përtej modestisë së tepëruar, nuk mund të lë pa përmendur sot, tre momentet më kolmore, përjatë ushtrimit të funksionit të Përfaqesuesit Kombetar në NATO. Jam ndjerë i përulur nga privilegji dhe përlotur nga emocionet, në ceremoninë kur (1) dorëzova flamurin kombetar Autoriteteve të NATOs, për tu ngritur dhe valëvitur krahas 28 vendeve të tjera. Po atë ditë, dt. 2 Prill 2009, i shoqëruar nga Komandanti (SACEUR), (2) jam ulur zyrtrarisht (si i bararabart/me votë), në karrigen/tavolinën e 28 përfaqësueve në Komandën Supreme të NATO-s.
Po ashtu, në pothuaj 6 vjet kam patur privileaegjin dhe sfidën të punojë për/me 3 Komandant të NATOs, me 3 gjeneralë amerkanë me 4 yje, 4 vjet nga të cilat me admiral Stavridis (dekoruar nga Presidenti Nishani, me “Medaljen e Mirënjohjes”), i cili në (3) një letër-rekomandimi për dhënien e gradës gjeneral, më preku kur i’u shkruante autoriteteve: “Përfaqesuesi Juaj i parë Kombëtar, Kolonel Piro Ahmetaj, e ka ngritur shumë lartë stekën e Shqipërisë, në Komandën Supreme të NATOs”.
Së katërti, për rreth 6 vjet në funsionin e Këshilltarit Ushtarak të Presidentit, nga “pesha e nderimit dhe barra e përgjegjësisë”, kam qenë edhe më i përulur edhe më i motivuar se në të gjitha funksionet që kam ushtruar brenda dhe jashtë vendit në këto 15 vitet e fundit, për të prodhuar produkte dhe këshilla strategjike sa më cilësore për Presidentin e Republikës, më posaçërisht për të mbështetur Kreun e Shtetit në ushtrimin e përgjegjesive kushtetuese të Komandantit të Përgjithshëm të FA dhe Kryetarit të Këshillit të Sigurisë Kombëtare. Megjithatë, më duhet ta theksoj se “lamtumirë uniformë”, ka lidhje me daljen në rezervë, me përmbylljen e karrierës ushtarake 36 vjeçare në FA, dhe nuk ka asnjë lidhje me funksionin e Këshilltarit Ushtarak.
Po ashtu, më duhet ta them se, nga përgjegjësia zyrtare “kapërceva kufizimet e uniformës”, për të kontribuar në modernizimin e sistemit sigursisë dhe dekriminializimin e Komisionit të Sigurisë Kombëtare; përmirësuar kontrollin dhe harmonizuar balancat kushtetuese, për të mos lejuar politizimin; për të mbjellë frymën e konsultimeve dhe konsensusit sa më të gjerë; për të mos lejuar (sh)përdorimin propagandistik të kapaciteteve të FA; gradimet/çgradimet politike; korrupsion me Planin e Përhapjes, objektet, infrastrukturat dhe burimet e mbrojtjes së FA; ulja, deformimi dhe shpërdorimin e buxhetit të mbrojtjes, etj.
Nuk po them se në 36 vjet kam qenë i pagabueshëm, por ju siguroj se si nxënësi i Colin Poëell, kam mësuar shumë si nga arritjet ashtu dhe nga gabimet. Në këto 36 vjet kam qenë “normalisht” i shoqëruar edhe nga zhgënjimet, mosmirënjohjet, xhelozirat, cinikët, sekserët, thashethemet, me të cilat “kam bërë paqe me veten”, pasi jam udhëhequr nga parimi i ëinston Churchill: “nëse të kafshon një qen, dhe ti kthehesh të ndukësh qenin, ke humbur destinacionin”!
E fundit, por jo nga rëndësia, me rastin e kësaj ngjarje dëshiroj ti shpreh konsideratën dhe mirënjohjen me emër për emër, eprorëve, kolegëve, bashkëpunëtorëve, miqëve të panumurt brenda dhe jashtë vendit, që më kanë shoqëruar në këtë udhëtim të sukseshëm 36 vjeçar.
E vetmja keqardhje që ndjej sot (s`bëj askënd fajtor), është që kemi “dështuar me sukses”, që të krijojmë një traditë-respekti, sjellje dhe kulturë perëndimore, për largimin e ushtarakëve, si dhe për çdo profesion tjetër, që kontribuon një jetë në shërbim të familjes, Atdheut dhe shoqërisë. Pa mëdyshje, familja është gjithçka, Atdheu fillon te pragu i shtëpisë. E kam përmendur disa herë, që vetëm për shkak të karrierës time jashtë shtetit, eshte bere e mundur edukimi 10 vjeçar i dy fëmijëve në shkollat perëndimore (Romë, Bruksel, Hagë, Londër, Harvard), arritja dhe përgjegjshmëria e të cilëve më bën shumë krenar. Nga ana tjetër, ky fakt, do të vijojë të mbetet për mua dhe fëmijët “burim i pashtershëm i mirënjohjes dhe detyrimit ndaj vendit”. Ndihem përulësisht i detyruar, që në këtë udhëtimin 36 vjeçar (jo të lehtë), bashkëshortja, Lindita më ka shoqëruar me urtësi, modesti, dinjitet si dhe përkujdesje shëmbullore.
Ç’farë do bësh në të ardhmen, gjeneral?
Fillimisht do përmbyll disa angazhime, disa projekte vlerësimi me Kolegjin e NATO-s, Qendrën Marshall; NDU, Qendrën e Çikagos për Sigurinë Globale, USA, etj. Për më tej, garantoj se i çliruar nga “prangat e uniformës” mbetem edhe më i motivuar të kontribuoj me eksperiencë, ekspertizë, përulësi dhe përgjegjshmëri shtesë, për modernizimin e sistemit të sigurisë kombëtare. Ajo që mundet të nënevizoj nga sot është Shqipëria ka nevojë kritike të ndërmarrë një debat gjithëpërfshirës, për të konsideruar dhe udhëhequr një projekt mbarëkombëtar (dhe më gjerë) me strategji, marrevëshje, projekte dhe kapacitete të përbashkëta në dobi të sigurisë së qytetareve, stabilitetit të demokracisë funksionale, dhe promovimit të interesave kombëtare.
Kush është Gjeneral Piro AHMETAJ, 6 vjet Këshilltar Ushtarak/Mrojtjes së Presidentit të Republikës së Shqipërisë
Gjeneral Ahmetaj ka shërbyer për 36 vjet në shërbimin aktiv të FA, nga të cilat 22 vjet ekspert dhe funksione të larta në strukturat e MM; NATO dhe këshilltar ushtarak (mbrojtjes) i Presidentit të RSH.
Ka përfunduar 3 vjet Universitetin Ushtarak (1986);2 vjet Akademinë e Mbrojtjes së Shtabit të Përngjitshim (2002-2004), Tiranë, si dhe Kolegjin e Lartë të NATO-s, Romë (2006).
1986-1992: në detyra komandant toge deri komandat batalioni, në repartet e FA, Shkodër, si dhe 1993-1998, zëvendës shef i rajonit të policisë ushtarake Vlorë;
1999 – Mars 2008: Specialist, Shef Sektori, Zëvendës &Drejtor në strukturat e Integrimit dhe Planifikimit Strategjik të MM, dhe me kontribute të spikatura në procesin e negociatave teknike 15 vjet gjatë dhe 10 vjet pas Anëtarësimit në NATO;
Mars 2008 - Shtator 2013, Përfaqësues Ushtarak Kombëtar në Komandën Supreme të NATO, kur/ku me autorizim të autoriteteve shtetërore ka nënshtruar disa 10-ra Marrëveshje Mirëkuptimi dhe Teknike (MoU&TA) me strukturat dhe vendet e NATO-s;
Përparimi në gradë: Kapiten në 1992; Major 1998; Nënkolonel në 2004; Kolonel në 2008. Me dekret të Presidentit Nr. 8232, datë 24.06.2013, është promovuar Gjeneral Brigade në funksionin e Përfaqësuesit Ushtarak (PUK/NMR) me rekomandim edhe nga Komandanti Suprem i NATO-s, Admiral Stavridis si dhe Ambasadorit te RSH në NATO HQ, Belgjik.
Me dekret të Presidentit Nr. 8237,datë 28.06.2013, është emëruar Zëvendës Shef i Shtabit të Përgjithshëm të FA. Me dekret të Presidentit, Nr. 8459, datë 17.01.2014, lirohet nga funksioni Zv/SHSHPFA, dhe me vendim nr. 300, prej Janar 2014 - Tetor 2019 ka ushtruar funksionin e Këshilltarit Ushtarak (Mbrojtjes) të Presidentit të Republikës së Shqipërisë.
Për shkak të një akuze, që de-legjitimonte ushtrimin funksioni & të gradës së lartë ushtarake si dhe integritetin e përzgjedhjes së Institucionit të Presidentit, me “kërkesë të kushtëzuar ka dalë përkohësisht në rezervë. Pasi është ri-konfirmuar (të administruar në Institucionin e Presidentit), pastërtia e figurës nga kjo akuzë, në shkurt 2016, Presidenti ka rikthyer në detyrë. Më tej mbas 2 vendimeve të formës së prerë të gjykatës se Apelit, (konfirmuar më edhe në Gjykatën e Lartë) dhe vlerësimeve të Presidentit, në cilësinë e Komandantit të Përgjithshëm të FA, me dekret të posaçëm, nr. 10586, dt. 17.07.2017 është rikthyer në gradën aktive Gjeneral Brigade”.
Me dekret të Presidentit nr. 11274, dt. 16.09.2019, ka dalë në reservë nga shërbimi aktiv në FA, si dhe prej 1 Tetori 2019, është liruar edhe nga funsioni i Këshilltarit Ushtarak të Presidentit.
Kontribuues teknik në përgatitjen dhe prezantimin e dokumenteve të anëtarësimit në NATO (MAP/PARP); SSK (2004; 2014); SU (2007); PAZH 2008-2020, si dhe ekspert-rekomandues i një platforme për reformimin e Sistemit të Sigurisë dhe të Mbrojtjes (mbarë) Kombëtare. Ka kryer Studimet “Master në fushën e sigurisë kombëtare”, si dhe është duke ndjekur programin e doktoratës: “Mbi nivelin e ambicies së RSH në kuadër të sigurisë kombëtare, të NATO-s dhe ndërkombëtare”.
Pjesëmarrje dhe prezantime në më shumë se 50 kurse afatshkurtra/mesme në vende, institucione dhe institute të sigurisë, si: Bruksel, ëashington, Neë York, Londër, Berlin, Kolegjin e NATO-s, Romë, Paris, Qendra Marshall, Otava, Oslo, Pragë, Varshavë, Gjenevë, Ankara;, Beograd, Moskë, etj.
Pjesëmarrës, kontribute dhe profil të mirënjohur në komunitetin e sigurisë strategjike, pasi përveç funksioneve te përmendura ka botuar mbi 100 vlerësime në shtypin e shkruar brenda dhe jashtë vendit për sigurinë Kombëtare, Rajonale, NATO-n, UN, BE, etj.
Për përkushtim dhe kontribute të spikatura, gjatë karrierës 36 vjeçare në FA, veçanërisht në procesin e integrimit euroatlantik është vlerësuar me Urdhra, Dekorata dhe Medalje, nga autoritetet e larta shtetërore dhe ato të NATO-s.
Është i martuar, me Znj. Lindita, kanë dy fëmijë te rritur: djali Arlind si dhe vajza, Esmeralda.
Përgatiti:
Halil RAMA
|
botime
